Start

Als je eigen kind een droom heeft, is het dan niet dat je als ouder dan alles in het werk stelt om die droom te realiseren. Logisch. Maar wat nou als je dochter van 14 vertelt dat ze graag een Exchange Year wil doen in de VS. Dan denk je als ouder, “Help, mijn dochter wil naar Amerika”. Is het wel veilig,? Wat betekend dat? Hoe zit het met school? Kan ik dat wel betalen? Waar gaan we beginnen?

In deze blog zal ik proberen vanuit mijn oogpunt de weg die voor ons ligt te beschrijven en iedereen mee te nemen in alles wat we tegen komen en hoe we hier mee omgaan.

Alles voor je kind regelen lijkt me niet de beste aanpak. Als zij een jaar lang alleen daar alles moet regelen, moet ze hier dan maar direct mee beginnen.

“Ga eerst maar eens op school met je mentor praten.” Ik hoor het mezelf nog zeggen, maar wat verwacht ik van haar? Vraagt ze wel de goede dingen, kan ik dat eigenlijk wel verwachten? Moet ik niet samen een gesprek voeren.

Aaaah. Raak ik nu de controle op m’n kleine meisje kwijt. Realiseer me terwijl ik dit schrijf dat als ze al zo groot droomt dat ze al niet meer zo klein is.

Op school zijn ze enthousiast en Emma daarin natuurlijk ook. Een docent kan wel wat meer vertellen. Een leerling in het examenjaar heeft dit ook gedaan. Daar kan ze ook wel mee praten. De droom begint langzaam realistischer te worden. Emma zelf heeft inmiddels alle filmpjes gezien op een website van een de organisaties die studenten in NL begeleid als ze er een “tussenjaar” willen doen. De organisatie EF houdt voortdurend voorlichtingen. Voor Corona uiteraard live, maar nu is het uiteraard online. De afspraak is gemaakt en samen met Emma zit ik voor het scherm in afwachting op wat gaat komen. De voorlichting begint en wordt gestart met een impressie filmpje. Alle clichés komen voorbij. Iedereen highschool film, cheerleaders, sport, de Amerikaanse Spirit. Alles. Ik kijk naar links en zie een meisje wat er alles aan doet om de ongetwijfeld enorm hoge hartslag en onophoudelijke glimlach in te houden. Ik zie het en besef me dat dit echt is wat ze wil.

Hoe verder …?

Over 15 maand wil ze weg. Alleen in het vliegtuig. En ze is nog niet eens 15 jaar.

Alle gevoelens die je bij een ouder in een dergelijke situatie kan voorstellen gaan door me heen. Doe ik er goed aan haar droom te helpen verwezenlijken?