Week 19, 2021

Na van de eerste schrik over haar “grote droom’ te zijn bekomen is er best wat gebeurt afgelopen dagen. De plannen zijn toch echt serieus en we hebben een website opgezet. http://emmainprogress.nl.

Stukjes schrijven. Plaatjes zoeken. Alles wat er bij het opzetten van een site komt kijken. Zelfs al een actie aangemaakt op een eerste crowdfund website. Uiteraard ook zelf een eerste blog geschreven.

Voor mezelf blijkt dat een goede manier te zijn om alles eens op een rij te zetten. Waar zijn we eigenlijk aan begonnen?

Ergens in de afgelopen week vertelt Emma tussen neus en lippen door dat ze zelf ook haar eerste post online heeft gezet. Ik vertel zo nonchalant als mogelijk dat ik die straks wel even lees. Uiteraard ben ik stik nieuwsgierig wat ze erin heeft gezet. Wanneer ze eenmaal in bed ligt zet ik me ervoor om het stuk (The Beginning – Emma in Progress) eens te lezen.

“ Meestal is het het eerste ding waar ik aan denk als ik wakker word en het laatste waar ik aan denk als ik ga slapen.”

Ik lees de zin wel 10x. Ondanks dat we het er veel over hebben de laatste dagen hakt dit er toch wel in. Het gaat echt ver en de droom zit diep. Heel diep.

De gedachte als ouder over alle problemen die ze in het verre Amerika kan tegenkomen tot en met de tegenslagen of zelf het kleinste verdriet spelen door m’n hoofd. Ik kan haar dan niet even vastpakken of troosten. Zelf niet voor iets relatiefs onschuldigs als heimwee of zo. Moeten we alles echt via teams of zoom doen voor een heel jaar. Als mijn zoontje dan ook nog aan me vraagt om Emma echt wel terugkomt, lopen alle gedachten in het hoofd vast. Kortsluiting.

Terug op de aarde bedenk ik me dat we in de komende week nog meer vragen beantwoord moeten zien te krijgen. Vragen over een gastgezin, school, zowel daar als hier, de reis, verzekering, kosten etc etc etc.

Ga alle vragen die ik heb eens op een rijtje zetten en mezelf afvragen wie er op welke vraag antwoord moet geven.

Ik weet dat Emma deze week een soort intakegesprek heeft met de organisatie EF. Ze gaat door en het lijkt inmiddels op een snel rijdende trein. Ik stond inmiddels met 1 been in de trein. Ik zeg mezelf nu toe aan boord te springen!

Kijken wat de komende week ons gaat brengen.